Jak piach przesypujesz się między moimi myślami

I wchodzisz w najmniej dostępne miejsca

Z których nie chcesz wyjść

Targany przez wiatr wpadasz do mojego oka

Przez co świat staje za wilgotną ścianą łez

Drażnisz moją skórę pozostawiając na niej ślady

Które są jedynymi świadkami 

Twojej obecności 

Czasu przeszłego